Anneler Ah Anneler

 

Annelere sevgimiz ve saygımız büyük. Bununla birlikte bizim annelerimizi yabancı dediğimiz annelerle karşılaştırınca ortaya çıkan sonuçlar oldukça düşündürücü. Örnekleri biz ve onlar diye verelim ve hatırlayalım. Bizde çocuk annenindir, onlarda ise ayrı bir bireydir.

Bizim anneler tez canlıdır, çocuğun hareketlerinin bitmesini beklemez. Merdiveni çıkmaya çalışan çocuktan sıkılır, kucaklar, kendi çıkarır. Onların anneleri bekler. Bizim annelerin kuralları kafasına göre değişir. Yatma saatini, oyun saatini, hele TV izleme saatini kafasına göre düzenler, onların anneleri ise bu zamanları değiştirmezler.

 

Yemek Ayrı Sorundur

Bizim annemiz çocuk yemek yemezse kahrolur, yedirmek için uğraşıp durur, peşinden koşar. Onların annesi acıktığı zaman yer der, olayı fazla büyütmez. Bizim annemiz çocuğu kendi hayatına entegre eder. Çarşıya, pazara, misafirliğe, tatile, gece oturmalarına hep çocuğunu da götürür. Hatta çocuk nereyi bulursa orada uyur. Komşu gezmelerinde olmayacak şeyleri dinler. Onların anneleri ise çocuğu kendi hayatına pek karıştırmaz.

Bizim annelere göre hava hep soğuktur. Atlet, çorap, patik ve yelek neredeyse çocuğun hep üstündedir. Onların anneleri çocuğu sıcaktan boğmaz. Bizim anneler aşkım, canım, cicim der, onların anneleri ayrı bir birey gibi davranır. Kötülemek değildir bu anlatılanlar. Daha iyi bir eğitim için olması gerekenlerdir. Bu arada bizim annelerin hakkını bir konuda vermek lazım. Bizim annelerimiz sürekli börek, çörek, kek, pasta pişirir, ki yeteri kadarı çocuklar için faydalıdır aslında, onların anneleri havuç verir çocukların eline.